
Lou 15 de juliet passa, à Mouscou, la Franço venguè Champiouno dóu mounde, pèr lou segound còup de soun istòri. Aquito, sian toui d’acòrdi pèr dire que la Franço es uno nacien dei grando pèr lou baloun. E degun renegarié nimai que Marsiho li tenguèsse sa bouono plaço dins aquest empèri planetàri. Ato ! S’à la venerablo decano dei vilo franceso l’a bèn un titre que degun li countèsto, es trei còup segu aquéu de capitalo dóu foute-balo.
Fau dire que li va coumo uno arrapedo ei pèd coumo à la tèsto mume s’es pas tant vièi que lou titre de “Capitalo dei marin de l’univers”… mai que voulès, es ensinto. Coumo que vire, aquito, champioun vo noun à la fin d’uno sesoun, fa un moumen qu’à l’Oulimpi de Marsiho an passa à la pousterita. Fan toujour pantaia riboun-ribagno de miliasso de gènt emé soun istòri prestigioue raport eis àutrei clube francés. E fouguè fin finalo bèn trouba lou jitat Fièr d’èstre Marsihés, mume se chascun saup que la fierta d’èstre Marsihés vo Prouvençau calo pas davans un baloun, siguèsse redoun. Viguen dounc un pau lou perqué ‘mé quàuqueis eisèmple. D’abord, quand vias que lou clube dato pas d’ièr. L’OM es lou proumié clube de baloun founda en Franço fouero Paris, en 1899, sieissanto an après lou Barnes Club, uno equipo de Loundre que neissè en 1839 e qu’es counsiderado pèr leis especialisto coumo lou clube de baloun lou pus encian au mounde.
Puei, quouro coumtas seis abouna - pecaire ! - que segound lei sesoun soun entre 30 000 e 40 000. Leis assouciacien de supourtaire recounouissudo óuficialamen pèr lou clube adueson à chasque rescouentre juga dins l’estàdi miti dóu Veloudrome un biais bèn festiéu que si vis gaire aiours en Franço. Aquito, mai qu’au defouero, vias touto uno vilo, la segoundo de Franço, que sèmblo de trefouli pèr sei jugaire enmaiouta de blanc e de blu quand vous marcon de but. Enfin, soun paumarés espourtiéu lou mai espetaclous, que l’OM faguè l’empèri lou 26 de mai de 1993 contro lou Milan AC dins l’estàdi de Munich (1 à 0).
Qu si ramento pas dóu còup de tèsto magistrau de Basìli Boli que faguè intra l’OM dins la legèndo en venènt lou proumié clube francés à gagna la Coupo d’Uropo en Ligo dei Champioun. Aquesto vitòri dei grosso, toujour sènso pariero dins l’eisagone, duou pas faire óublida que l’OM rèsto subretout l’un dei clube lei pus titra de Franço. En mai d’agué gagna 9 fes lou Champiounat de Franço (que lou proumié còup nous fa remounta en 1929, avans lou tèms dei proufessiounau), l’OM fa partido dei trei clube francés qu’an juga lou mai de sesoun en proumiero divisien.
Tambèn, en Coupo de Franço, lou clube pòu coumta 10 vitòri que la proumiero si capitè en 1924, uno annado istourico, que pèr lou proumié còup uno chouarmo prouvincialo faguè peta clar l’egemounié dei clube parisen. Vaquito dounc quàuqueis eisèmple que mancon pas de douna à l’OM, à Marsiho emai à sa regien uno plaço dei bouono dins lou vaste empèri dóu baloun. Un empèri que Zizou, l’enfant dóu peïs, l’aura marca soun passàgi en letro d’or, mume se li juguè jamai dins lou clube de Marsiho… Alor, zóu ! ANEN L’OM ! SIAN TÓUTI MARSIHÉS ! NÀUTREI SIAN MAI BALÈS !
Jan-Miquèu Turc
Proufessour certifica de lingo prouvençalo
Majourau dóu Felibrige